- nâcins
- (F.-A.)[ ﺲﻨﺝﺎﻥ ]soysuz, cinsi bozuk.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
nacins — sif. <fars. na. . . və ər. cins> 1. Cinsi təmiz olmayan, cinsi pozuq; cinssiz. Nacins qarpızın toxumu çox olar. (Ata. sözü). 2. Alçaq, nanəcib, rəzil. <Qətibə:> Nacins qız öz sevgilisini öldürmək istəmədiyi üçün oğlu ölmüş ana kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nacins — f. və ə. Id 1) cinsi pis; 2) nanəcib … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədrəg — f. «pis damarlı» 1) nacins; 2) kinli, qəzəbli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədzat — sif. və is. <fars. bəd və ər. zat> Zatı pis, nacins, yaramaz, alçaq; hiyləgər, fitnəkar (bəzən söyüş mənasında işlənilir). <Mollabaşı:> Çünki o məlunların əxbarı əksər ovqat nəticə bağışlayır, amma özləri yalançı və bədzatdırlar. M. F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti